چگونه پذیرش غیرمتمرکز اینترنت می تواند مالکیت دیجیتال را بهبود بخشد

Web2 اختصاصی نیست، اما Web3 به کاربران کنترل بیشتری بر پلتفرم ها، وب سایت ها و پروتکل ها می دهد.

اینترنت امروزی که با نام Web2 شناخته می شود، بر ایجاد و توزیع محتوای تولید شده توسط کاربر تأکید دارد. وب سایت هایی مانند یوتیوب، برنامه های رسانه های اجتماعی مانند اینستاگرام و توییتر، سایت های خبری و وبلاگ های شخصی بخش عمده ای از اینترنت را تشکیل می دهند.

Web2 یک پله بالاتر از Web1 است که بیشتر یک نسخه وب فقط خواندنی بود که با وب سایت های ثابت ساده پر شده بود. Web3 قصد دارد تمرکززدایی و اقتصاد مبتنی بر توکن را به اینترنت بیاورد.

Web2 در مقابل Web3

توسعه چندین پروتکل مختلف وب در آغاز قرن بیست و یکم امکان پیوند برنامه ها و محتوا را از طریق تعامل خواندن و نوشتن فراهم کرد. Web2 در شکل کنونی خود به کاربران اجازه می دهد مطالب ایجاد شده توسط دیگران را مصرف کرده و محتوای خود را ایجاد کنند. خوانندگان احتمالاً با Web2 بیشتر آشنا هستند. در نتیجه استقلال Web2 در تولید محتوا، عصر شبکه‌های اجتماعی فرا رسیده است و به همراه آن، وبلاگ‌ها، انجمن‌های آنلاین و بازارهای آنلاین گسترش یافته است.

اما علیرغم این واقعیت غیرقابل انکار که وب ۲ مزایای قابل توجهی را برای کاربران خود به ارمغان آورده است، شرکت های متمرکز رانت خوار از این جریان آزاد اطلاعات برای کسب درآمد از داده ها و عادات کاربران خود استفاده می کنند. تقاضا برای وب تحت کنترل توسعه دهندگان و کاربر در حال افزایش است که عمدتاً به دلیل شکست اعتماد، بهره برداری کاربر و کنترل داده است.

هدف Web3 تقویت خدمات باز است که توسط برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) هدایت می‌شوند تا برنامه‌های متمرکز تحت کنترل غول‌های فناوری. کاربران Web3 می‌توانند مستقیماً به برنامه‌ها و پروتکل‌ها متصل شوند و نیاز به واسطه‌های شخص ثالث را در این فرآیند از بین ببرند. Web3 به عنوان نسخه “خواندن/نوشتن/خود” اینترنت توصیف شده است. خدمات باز ساخته شده بر روی Web3 ورود غیرمجاز را تسهیل می کند، ارزش را به حداکثر می رساند و قابلیت تأیید را تضمین می کند. این خدمات بسیار قابل اعتماد تر، منصفانه تر و اخلاقی تر هستند.

کاربران برای استفاده از پلتفرم فناوری ملزم به پرداخت هزینه مکرر یا ارائه اطلاعات شخصی نیستند. درعوض، از شما دعوت می شود تا در مدیریت و عملیات پروتکل شرکت کنید. شرکت کنندگان ذینفعان شبکه هستند، نه فقط مصرف کنندگان یا کالاهایی که برای برآورده ساختن تقاضاهای اقتصادی مورد سوء استفاده قرار می گیرند.

در این تنظیمات، توکن‌ها یا سکه‌ها برای نماد دسترسی، حاکمیت و مالکیت شبکه‌های غیرمتمرکز استفاده می‌شوند. در Web2 کاربر محصول است. در Web3 نقش مالک را بر عهده می گیرد.

Úrsula O’Kuinghttons، مدیر ارتباطات و مشارکت در بنیاد Web3، سازمانی که از بلاک چین و وب ۳ پشتیبانی می کند، به کوین تلگراف گفت:

زمانی که به مالکیت در Web3 فکر می کنیم، دو ملاحظۀ اصلی وجود دارد. اولین مورد مربوط به نحوه مدیریت سازمان ها است.

O’Kuinghttons ادامه می دهد: یک وب ۳ بسازید که از قدرت شبکه های همتا به همتا برای ایجاد راه حل های پایدار و موثر در بلاک چین بهره می برد. ”

اخیر: چگونه GameFi به رشد ارزهای دیجیتال و NFT کمک می کند

یکی دیگر از مسائل کلیدی مالکیت داده ها است. Web3 به دنبال محافظت از ادعاهای قانونی است که افراد کنترل کامل داده های خود را دارند و حریم خصوصی را در راس زندگی آنلاین خود قرار می دهد. این هدف را می توان از طریق پروتکل های اثبات دانش صفر به دست آورد: رمزنگاری. و کلیدهای خصوصی.”

چگونه Web3 مالکیت را برای شما به ارمغان می آورد

Web3 به طرق مختلف مالکیت را برای کاربران به ارمغان می آورد. یکی از آنها امکان میزبانی وب سایت هایی است که قابل سانسور یا حذف نیستند. سیستم های میزبانی وب فعلی عمدتاً به سرورهایی متکی هستند که توسط سازمان های متمرکز مدیریت می شوند. این سازمان‌ها می‌توانند وب‌سایت را در صورتی که دلیل موجهی دارند حذف کنند.

یک شبکه ذخیره‌سازی فایل غیرمتمرکز که به کاربران اجازه می‌دهد با استفاده از پروتکل سیستم فایل بین سیاره‌ای (IPFS) وب‌سایت‌های بدون سانسور بسازند. به جای استفاده از یک سرور مرکزی، IPFS به هر فردی اجازه می دهد تا با ذخیره برخی از داده ها از سایت، به عنوان یک سرور عمل کند. هنگامی که کاربر دیگری از سایت بازدید می کند، داده ها از یکی از کاربران کش بارگذاری می شود. بنابراین، برای مثال، اگر ۱ میلیون کاربر برای مشاهده عکس ها از سایت شما بازدید کنند، نفر بعدی که از سایت شما بازدید می کند می تواند یک فایل عکس از هر یک از آن ۱ میلیون هاست بارگذاری کند. من می توانم این کار را انجام دهم.

این فرآیند بار خدمات رسانی به وب سایت را بین کاربرانی که از آن بازدید می کنند توزیع می کند و در نتیجه نیاز به یک نهاد متمرکز را از بین می برد. این امکان پذیر است زیرا فایل های داده دارای هش های رمزنگاری منحصر به فرد به عنوان آدرس هستند، به جای نام های تولید شده توسط کاربر مانند red-car.png. هنگامی که فایل درخواست می شود، هش منحصر به فرد جستجو شده و از حافظه پنهان بازیابی می شود.

سازمان هایی مانند بنیاد Web3 از توسعه فناوری ها و برنامه های کاربردی در زمینه پروتکل های نرم افزار وب توزیع شده پشتیبانی می کنند. آنها به تیم هایی در سراسر جهان که به ساخت اکوسیستم Web3 کمک می کنند کمک هزینه می دهند. این بنیاد در حال حاضر از ۴۱۵ پروژه در اکوسیستم پولکادوت با برنامه کمک مالی خود پشتیبانی می کند. علاوه بر این، بیش از ۱۰۰۰ درخواست کمک هزینه ارسال شده است.

سازمان های مستقل توزیع شده (DAO) نیز نقش بزرگی در زیرساخت Web3 دارند. موج بعدی پذیرش کاربر در مالکیت و دسترسی Web3 توسط DAOهای تحت مالکیت و مدیریت جامعه هدایت می‌شود و توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) به این پذیرش کمک می‌کنند.

DAO یک گروه خودگردان است که در آن تصمیمات با استفاده از قراردادهای هوشمند روی بلاک چین گرفته می شود. یک DAO با گرد هم آوردن افراد دارای علایق و استعدادهای مشترک، نیاز به یک نهاد حاکم یا مرجع واحد را از بین می برد. علاوه بر این، به دلیل ساختار غیرمتمرکز بلاک چین، همه تصمیمات و تراکنش ها توسط هر کسی قابل مشاهده و تأیید است.

DAO ها را می توان برای تسهیل مالکیت جمعی در زمینه NFT ها استفاده کرد. اعضا با رای دادن منظم تصمیم می گیرند و دسترسی به خزانه داری داخلی نیاز به تایید اعضا دارد. هزینه های سرسام آور NFT ها به طور ناخواسته بسیاری از مجموعه ها را از دسترس مشتریان خارج کرده است. DAO ها به کاربران اجازه می دهند تا هزینه و مالکیت NFT های فردی را به اشتراک بگذارند تا زمین بازی را هموار کنند و روحیه غیرمتمرکز دسترسی و شمول را تقویت کنند.

DAO یک ساختار حکومتی برای Web3 فراهم می کند که تعامل را افزایش می دهد و در عین حال احتمال فساد و سانسور را کاهش می دهد. آنها را می توان در زمینه های مختلفی مشاهده کرد، از رسانه های اجتماعی گرفته تا بازی هایی که بازی می کنید و کسب درآمد می کنید. همانطور که DAO ها شتاب می گیرند، محبوبیت آنها به امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، مجموعه های NFT و خیریه ها گسترش می یابد. علاوه بر این، برخلاف سازمان های سلسله مراتبی، DAO ها می توانند به محض توافق همه اعضا تصمیم گیری کنند.

سازمان های غیر انتفاعی می توانند تا حد زیادی از مفهوم DAO بهره ببرند. هزینه های اداری و عدم تمایل به تخصیص منابع بعید است که مزایای فعالیت خیریه خوب را جبران کند. در نتیجه، NGOها ممکن است تأثیر بیشتری بر اهداف نهایی خود داشته باشند.

اخیرا: چرا محاسبات کوانتومی ارزهای دیجیتال را تهدید نمی کند…

DAO ها همچنین می توانند به عنوان وسیله ای مستقیم برای سرمایه گذاری و پذیرش سریع DeFi استفاده شوند. تراکنش‌های ارز دیجیتال همتا به همتا که توسط DAO انجام می‌شود، ارزان، عملاً فوری هستند و توسط قوانین بانکی تنظیم نشده‌اند. در نتیجه، اعضایی که وام می گیرند و سایر فعالیت ها را انجام می دهند می توانند بازدهی بالاتری نسبت به بانک های سنتی داشته باشند. به نظر می رسد که هیچ پایانی برای توسعه خارق العاده این صنعت وجود ندارد.

خرید و ذخیره این دارایی‌های دیجیتال با استفاده از NFT و DAO اقتصاد سازنده را گسترش می‌دهد. این امر به ویژه با توجه به وسواس نسل کنونی نسبت به رسانه های اجتماعی و تولید محتوا اهمیت دارد. ارزش کار یک خالق با شهرت، پیگیری و استقرار خالق دست به دست می شود که سازندگان به دست می آورند. DAO ها، مانند بسیاری از سازمان ها و کسب و کارهای بزرگ، تقریباً مطمئناً به کاربران خود اجازه دسترسی به Web3 را در آینده خواهند داد.

نویسنده: Anthony Clarke