
به گزارش پایگاه خبری ارز دیجیتال موبو ارز،
پیامدهای مبادله سهام برای ارزهای دیجیتال چیست؟در اینجا فرمولی برای کمک به پاسخ به این سوال وجود دارد.
تصور کنید به خانه می آیید و در یخچال را باز می کنید تا شیشه ای از آب میوه مورد علاقه خود را پیدا کنید. بعد از نوشیدن یک جرعه، متوجه شدم که آن شخص مهربانی که آب میوه درست کرده بود، آب زیادی اضافه کرده است. کار زیادی نمی توانید برای رفع آن انجام دهید. حذف آب از آب میوه یک فرآیند پیچیده است. با این حال، اگر آبمیوه ساز شما به جای آن خیلی خسیس بود، می توانید به سادگی آب میوه را با آب اضافی رقیق کنید و از نوشیدنی گوارا عالی لذت ببرید.
پدیده مشابهی در مورد ریسک دارایی های مالی رخ می دهد. ریسک بسیار کم در یک دارایی معمولاً “تخلیه” و افزایش ریسک از طریق اهرم را پیچیده می کند. برعکس، اگر دارایی بسیار پرخطر باشد، به راحتی می توان آن را با معادل های نقدی مانند اوراق خزانه کوتاه مدت و اوراق قرضه کاهش داد.
دارایی های رمزنگاری شده به عنوان یک طبقه دارایی جدید در 14 سال گذشته ظهور کرده اند. با افزایش محبوبیت آنها، بحث در مورد نقش دارایی های سنتی در پرتفوی ها وجود دارد. بحث و جدل در درجه اول از نگرانی در مورد سطح ریسک مرتبط با این دارایی ها ناشی می شود. این بسیار بالاتر از پرخطرترین دارایی های سنتی است.
مربوط: اشتباه پل کروگمن در مورد ارزهای دیجیتال
به جای شکایت از ریسک بالا، می توانید مقداری آب (مانند T-Bills) اضافه کنید و ببینید که دارایی های رمزنگاری رقیق شده چقدر در سبد دارایی های سنتی شما قرار می گیرند. این دقیقاً همان کاری است که ما انجام دادیم. داده های سه ساله پس از همه گیری از سه ماهه دوم 2020 تا سه ماهه اول 2023 که نمایانگر سهام (جهانی) (شاخص جهانی MSCI)، اوراق قرضه (جهانی) (بلومبرگ Global Agg Credit Total Return Index Value Hedged USD) است. ، اسکناس های کوتاه مدت (شاخص اسناد خزانه داری ایالات متحده 1-3 ماهه بلومبرگ) و ارزهای دیجیتال. گام بعدی رقیق کردن ارز دیجیتال با T-Bills بود. از آنجایی که ما یک کریپتو دو بخشی را به یک T-Bills سه بخشی انتخاب کردیم، سطح نوسان کمتر از دو برابر سهام بود.
سه فینال بزرگ وجود دارد. ما همه پرتفوی ها از 1٪ تا 99٪ سهام را گرفتیم و بقیه را به اوراق قرضه اختصاص دادیم (تعادل مجدد سه ماهه در همه شبیه سازی ها استفاده شد). ما این را نمونه کارها اصلی نامیدیم. تعیین کرد که چه مقدار از سهم می تواند با کریپتوهای رقیق شده جایگزین شود که همان سطح نوسان را حفظ کرده و منجر به سبد نهایی شود. ما آنچه را که با سایر شاخصهای پرتفوی مربوطه اتفاق میافتد تجزیه و تحلیل کردیم. نمودار زیر نتایج را به طور خلاصه نشان می دهد.

خط قرمز (محور چپ) نشان می دهد که چه مقدار ارز دیجیتال (هم رقیق شده و هم تصفیه شده) در سبد نهایی است. همانطور که انتظار می رفت، هر چه تعداد سهام در سبد اصلی بیشتر باشد، فضای بیشتری برای ارزهای دیجیتال وجود دارد. خط مستقیم نشان می دهد که بین این دو متغیر یک رابطه خطی (از نظر فنی، یک رابطه وابسته تا زمانی که از مبدا عبور نمی کند) وجود دارد که با رگرسیون ساده می توان آن را یافت. رگرسیون نشان میدهد که مقدار کریپتو خالص در یک سبد نهایی خاص با فرمول زیر تعیین میشود: 0.17٪ به اضافه 6.40٪ از سهام در هر پرتفوی اصلی. در حالی که این رابطه بر اساس این شاخص های خاص است، هیچ دلیلی وجود ندارد که رفتار بسیار متفاوتی را برای پرتفوی هایی با تخصیص متفاوت به سهام و اوراق قرضه یا حتی پرتفوی هایی که دارای طبقات دیگر دارایی هستند، انتظار داشت. بنابراین، این فرمول را می توان به عنوان یک قانون کلی برای جایگزینی سهام با ارزهای رمزپایه برای تقویت سبد سهام خود در نظر گرفت.
اما پیامدهای مبادله سهام با کریپتو رقیق شده چیست؟ یک اشاره با خط آبی در نمودار بالا (محور سمت راست) ارائه شده است. علیرغم سهم اندک ارزهای دیجیتال در پرتفوی، بازده تعدیل شده بر اساس ریسک (اندازه گیری شده با نسبت شارپ) به طور قابل توجهی در محدوده 0.05 تا 0.25 افزایش یافته است. این نشان میدهد که پرتفوی نهایی بازدهی قابلتوجهی بالاتر از سبد اصلی داشته و در عین حال همان سطح نوسان را حفظ کرده است. علاوه بر این، نمودار نشان میدهد که هرچه رمزارزهای بیشتری به پورتفولیو اضافه شود، نسبت شارپ مشاهدهشده بیشتر افزایش مییابد.
مربوط: رکود کریپتو به محیط کلان محدود نمی شود
برای افزودن رنگ بیشتر به این اعداد، میتوان نمونهای از تخصیص سنتی 60 درصد سهام و 40 درصد درآمد ثابت را مثال زد. این پرتفوی بازده سالانه 7.6% با نوسان سالانه 11.4% در طول دوره تجزیه و تحلیل، با نسبت شارپ 0.59 به دست آورد. با استفاده از فرمول، سبد نهایی 4% در ارزهای دیجیتال (0.17% + 6.40 x 60% = 4%)، 6% در T-Bills (4% x 1.5 = 6%) و 50% در سهام (60% -) است. 4 درصد. % – 6% = 50%) و 40% برای اوراق قرضه. همانطور که انتظار می رفت، نوسانات مانند نمونه اولیه باقی می ماند، اما بازده به 10.2 درصد افزایش می یابد، نسبت شارپ 0.82، افزایش 1.4 برابری.
همانطور که این شبیهسازیها نشان میدهند، نباید در مورد اینکه آیا فضایی برای ارزهای دیجیتال در سبد داراییهای سنتی وجود دارد یا خیر، بحثی وجود داشته باشد. در عوض، ما باید در مورد بهترین روش تخصیص به این کلاس دارایی بحث کنیم. فرمول فوق یک رویکرد ساده را خلاصه می کند که نتایج خوبی به دست می دهد. اگر هنوز در مورد سرمایه گذاری روی ارزهای دیجیتال شک دارید، یک لیوان آب میوه مورد علاقه خود را با مقدار مناسب آب بردارید و به آن فکر کنید.
این مقاله برای اهداف اطلاعات عمومی است و در نظر گرفته نشده است و نباید به عنوان مشاوره حقوقی یا سرمایه گذاری تلقی شود. دیدگاهها، افکار و نظرات بیان شده در اینجا متعلق به نویسنده است و لزوماً منعکسکننده یا بیانگر دیدگاهها یا نظرات Cointelegraph نیست.
نویسنده: João Marco Braga da Cunha