میراث ساتوشی از حریم خصوصی از طریق Dogecoin طنین انداز می شود. چی شد

در پاسخ به مشاهده اخیری که نگرانی‌های مربوط به حفظ حریم خصوصی را برانگیخت، عضو انجمن Dogecoin، Mishaboar، اصولی را که توسط خالق نام مستعار بیت‌کوین، ساتوشی ناکاموتو بیان شده است، تکرار کرد.

همانطور که در وایت پیپر اصلی منتشر شده در سال ۲۰۰۸ اشاره شد، ساتوشی حریم خصوصی را متصور بود که با ایده تمرکززدایی مرتبط بود.

اگرچه بلاک چین بیت کوین شفاف است، اما ساتوشی نیاز به حفظ حریم خصوصی را تایید کرد و پیشنهاد کرد که کاربران می توانند با خصوصی نگه داشتن کلیدهای عمومی خود ناشناس باقی بمانند.

ساتوشی نوشت که مدل بانکداری سنتی با محدود کردن دسترسی به اطلاعات به اشخاص مرتبط و یک شخص ثالث قابل اعتماد، به سطحی از حریم خصوصی دست می یابد.

برعکس در شبکه بیت کوین اتفاق می افتد، جایی که تمام تراکنش ها عمومی می شوند. با این حال، ساتوشی ادعا می‌کند که همچنان می‌توان با رهگیری جریان اطلاعات در جاهای دیگر، یعنی با ناشناس نگه داشتن کلیدهای عمومی، از حریم خصوصی محافظت کرد. هر کسی می تواند ببیند که شخصی مبلغی را برای شخص دیگری ارسال کرده است، اما هیچ اطلاعاتی وجود ندارد که تراکنش را به کسی مرتبط کند.

به عنوان یک فایروال اضافی، ساتوشی پیشنهاد می کند که باید از یک جفت کلید جدید برای جلوگیری از پیوند هر تراکنش به مالک مشترک استفاده شود.

چی شد

به زودی صدای جیر جیرMishaboar، یکی از اعضای جامعه Dogecoin، توجه جامعه را به چیزی که قابل مشاهده است، اما اغلب نادیده گرفته می شود، جلب می کند: حضانت شخصی برابر با حریم خصوصی است. وی خاطرنشان کرد که بیشتر بلاک چین ها از جمله بیت کوین و دوج کوین کاملاً شفاف هستند و یک دفتر کل عمومی برای همه باز است و به هر کسی امکان مشاهده و ردیابی تراکنش ها را می دهد.

میشابور توضیح داد که در وایت پیپر اصلی بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو راه هایی را برای حفظ حریم خصوصی، از جمله اجتناب از استفاده مجدد از آدرس ها، پیشنهاد کرده است. با این حال، این نیاز به برنامه های کیف پول دارد که با در نظر گرفتن این وضعیت توسعه یافته اند.

خواننده جامعه Dogecoin مثالی ارائه کرد: کیف پول‌های متمرکز بر حریم خصوصی کاربران را از استفاده مجدد از آدرس‌ها منصرف می‌کند و ویژگی‌های کنترل سکه با استفاده آسان را در خود جای می‌دهد. با این حال، به نظر نمی‌رسد که اینطور باشد، زیرا بسیاری از برنامه‌های کیف پول هنوز کاربران را مجبور می‌کنند از یک آدرس واحد استفاده کنند.