توضیح اتریوم به عنوان یک دارایی کاهش دهنده

به گزارش پایگاه خبری ارز دیجیتال موبو ارز،

توکن‌های کاهش‌دهنده مانند اتریوم کلید تمایز اکوسیستم Web3 از بازارهای سرمایه سنتی هستند.

چه کسی تورم را در اکوسیستم اتریوم کنترل می کند؟

در بازارهای سرمایه سنتی، تنظیم کننده های متمرکز معمولاً تورم قیمت دارایی ها را کنترل می کنند. برای Web3 هم همینطوره؟ چه کسی بازی جوانمردانه را تضمین می کند؟

در ایالات متحده، هیئت فدرال رزرو (FRB) با معرفی ابزارهایی مانند تغییرات نرخ بهره، برنامه های خرید اوراق قرضه و چاپ پول، مسئول نگه داشتن تورم در سطوح معقول است. این تعهد به طور کلی در اکثر کشورهای دیگر یکسان است. در Web3، تورم توسط یک سیاست پولی پروتکلی که توسط جامعه از طریق حکمرانی غیرمتمرکز تعیین می‌شود، کنترل می‌شود.

در حالی که یک اکوسیستم ایجاد می کند، یک مکانیسم کاهش تورم در توکنومیک بافته می شود. با توجه به عرضه نامحدود توکن‌ها، با بالغ شدن اکوسیستم توکن، فرصت‌های بیشتری برای سوزاندن وجود خواهد داشت. بنابراین، سازمان‌هایی که توکن‌ها را مدیریت می‌کنند باید این فرصت‌ها را به طور فعال شناسایی کرده و آن‌ها را در توکنومیک خود بگنجانند تا عرضه‌شان را کاهش دهند.

ادغام اتریوم نمونه خوبی از نحوه تنظیم عرضه و تقاضای اتریوم به حالت کاهش تورم است. چنین تغییرات مهمی در توکنومیک معمولاً توسط سازمان غیرمتمرکز خودمختار (DAO) پیشنهاد، تأیید و اجرا می‌شود که بر توکن و پلتفرم پشت آن حاکم است.

این تغییرات توکنونومیک به عنوان قوانین اکوسیستم در قراردادهای هوشمند گنجانده می شود. قراردادهای هوشمند قوانین تجاری و مدل های اقتصادی جدید را برای اکوسیستم هدایت می کنند. در نتیجه، DAO ها می توانند نقشی کلیدی در تضمین حاکمیت کارآمد و مؤثر توکن ها ایفا کنند.

تمرکززدایی یکی از اصول دنیای بلاک چین است، بنابراین توکنومیک پایدار مبتنی بر مدل‌های کسب‌وکار مناسب نیازمند یک سیستم اقتصادی است که توسط تیم‌های موسس، سرمایه‌گذاران، سرمایه‌گذاران خطرپذیر و نهنگ‌ها کنترل نمی‌شود. ضروری است.

آیا حرکت اتریوم به سمت یک توکن کاهش تورم، آن را به دارایی مطلوب تری تبدیل کرده است؟

سرمایه گذاری در ارزهای رمزپایه با کاهش تورم می تواند رشد و بازدهی را برای سرمایه گذاران به همراه داشته باشد. اما تورم زدایی به تنهایی ممکن است معیاری برای در نظر گرفتن سرمایه گذاری بهتر نباشد.

با توجه به محدودیت عرضه، توکن‌های کاهش‌دهنده تورم معمولاً توسط دارندگان و سرمایه‌گذاران ارزشمندتر تلقی می‌شوند. این نیز با افزایش توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) نشان داده می‌شود، جایی که کمبود NFT اغلب قیمت آنها را تعیین می‌کند. افزایش قیمت به دلیل عرضه محدود برای سرویس نام اتریوم (ENS) نیز اعمال شد، جایی که نام‌های سه رقمی ENS بیش از ۱۰۰ اتریوم به فروش می‌رسیدند.

اتریوم پس از کاهش تورم لزوماً به عنوان دارایی بهتر طبقه بندی نمی شود. اتریوم دارای یک اکوسیستم غنی است که تراکنش های زنجیره ای را هدایت می کند و کاهش تورم زمانی رخ می دهد که اتر بیشتری در این فرآیند مصرف شود. یک بلاک چین اتریوم استفاده نشده نمی تواند به این موفقیت اقتصادی دست یابد.

برای اینکه اتریوم یک سرمایه گذاری موفق باشد، اصول زنجیره اساسی باید قوی باقی بماند. زنجیره‌هایی با پایه‌های قوی معمولاً دارای اکوسیستم‌های توسعه‌دهنده برای ایجاد برنامه‌های کاربردی زیادی هستند که به طور گسترده توسط کاربران پذیرفته می‌شوند. با هجوم کاربران به این برنامه ها، توسعه دهندگان تشویق می شوند که به نوآوری ادامه دهند.

اثر شبکه حاصله باعث کاهش تورم اتریوم و تبدیل آن به یک دارایی سرمایه گذاری جذاب تر می شود.

اتریوم چگونه با دیگر توکن های کاهش تورم برخورد خواهد کرد؟

توسعه دهندگان توکن مکانیسم کاهش تورم را در طول طراحی مدل اقتصادی پشت توکن ایجاد می کنند. یک مدل اقتصادی – نشانه‌شناسی – می‌تواند مبنایی برای چگونگی افزودن و کسب ارزش سهامداران در اکوسیستم Web3 باشد.

پویایی عرضه و تقاضای رمز در سطح توسعه تعیین می شود. زمانی که مدل اقتصادی زیربنایی توکن در حال توسعه است، ویژگی‌های کاهش‌دهنده مانند مکانیسم سوختگی تعیین می‌شوند. این می تواند یک فرآیند لحظه به لحظه مانند بیت کوین یا یک مکانیسم در حال تکامل مانند اتریوم باشد.

ساتوشی ناکاموتو اطمینان داد که در هنگام ایجاد بیت کوین، تنها عرضه محدود ۲۱ میلیون وجود خواهد داشت. هنگامی که ۲۱ میلیون بیت کوین استخراج شد، هیچ بیت کوین جدیدی نمی توان ایجاد کرد. این عرضه محدود از این نظریه پشتیبانی می کند که بیت کوین در مقایسه با ارزهای فیات که عرضه آنها به دلیل سیاست پولی بانک مرکزی افزایش می یابد، یک ذخیره واقعی ارزش است.

در مقابل، اتریوم از زمان پیدایش عرضه تورمی داشته است. عرضه اتر با نرخ سالانه ۴.۵ درصد در حال رشد بود. با این حال، پس از ادغام اتریوم که شاهد گذار از Proof of Work به Proof of Stake بود، اکنون به دلیل نرخ سوختن آن، دارایی غیرتورمی است. مقدار اتر مصرفی برای حفظ فعالیت شبکه بیشتر از مقدار اتر در گردش است.

اجرای پروتکل EIP-1559 ماهیت اقتصادی توکن اتریوم را با ترکیب بخشی از هزینه گاز در هر تراکنش تغییر داد. در نتیجه، برخی از کارشناسان استدلال می‌کنند که اتریوم نسبت به بیت‌کوین کاهش‌دهنده‌تر است.

توکن‌های جدید ایجاد شده برای لایه‌های پروتکل و برنامه ممکن است به‌گونه‌ای طراحی شوند که تورم‌زدایی کنند، زیرا توکن‌های کاهش‌دهنده به‌عنوان ذخیره بهتر ارزش در نظر گرفته می‌شوند.

ارز مجازی تورم زا چیست؟

ارزهای رمزنگاری شده اغلب به عنوان یک فرصت سرمایه گذاری معرفی می شوند، اما هدف اصلی آنها در ابتدا این بود که به عنوان یک شکل جایگزین ارز عمل کنند. با توجه به این روایت، قوانین عرضه و تقاضا در مورد ارزهای دیجیتال به همان اندازه که برای ارزهای فیات اعمال می شود، اعمال می شود.

یک دانشجوی اقتصاد در مقطع کارشناسی ممکن است بگوید که اساس پول، اقتصاد و نیروهای بازار، تعادل عرضه و تقاضا است. چه مقدار از یک دارایی نسبت به تقاضا در گردش است، یعنی چه تعداد از مردم به آن دارایی خاص نیاز دارند، به تعیین قیمت آن کمک می کند. این معادله بین عرضه و تقاضا زیربنای همه اصول اقتصادی است و در مورد ارزهای دیجیتال نیز صدق می کند.

ارز مجازی بدون تورم، ارز مجازی است که ارزش آن به دلیل کاهش یا رکود عرضه افزایش می یابد. این امر ارزش بازار سکه را برای افراد بیشتری برای سرمایه گذاری در آن جذاب تر می کند و امکان استفاده از آن به عنوان ذخیره ارزش را فراهم می کند. ارزهای رمزنگاری شده با کاهش قیمت، جذاب تر به نظر می رسند، اما همه به این شکل طراحی نشده اند.

بسیاری از ارزهای رمزپایه محبوب تورم زا نیستند. علاوه بر این، در بسیاری از موارد محدودیتی برای عرضه آنها وجود ندارد. برخی از آنها حتی کاهش دهنده تورم می شوند، زیرا تورم به مرور زمان به دلیل توکنومیک کاهش می یابد. به عنوان مثال، بیت کوین (BTC) تا زمانی که تمام ۲۱ میلیون سکه استخراج نشود، کاهش نمی یابد. اتر (ETH) تا زمانی که “ادغام” در سپتامبر ۲۰۲۲ اتفاق افتاد، کاهش قیمت نداشت.

مرتبط: تورم در مقابل نرخ ارزهای دیجیتال، توضیح داده شده است

نویسنده: Arunkumar Krishnakumar