آیا بیت کوین در دهه ۱۹۹۰ راه اندازی شد – یا منتظر ساتوشی بود؟

اینترنت، رمزنگاری منحنی بیضوی، و حتی پروتکل‌های Merkle Trees و PoW همگی بیت کوین را از نظر فنی در سال ۱۹۹۴ ممکن کردند.

امسال، ۳۱ اکتبر، چهاردهمین سالگرد انتشار یکی از مهمترین وایت پیپرهای قرن حاضر، بیت کوین ساتوشی ناکاموتو: یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا است. NYDIG که در خبرنامه ۴ نوامبر خود جشن گرفتند، می‌گوید: انتشار آن در سال ۲۰۰۸ جرقه یک “انقلاب مالی” شد و “عصر جدیدی از پول را نوید داد که ارزش خود را از مهارت و نبوغ فناوری و نه از دستورات دولت می‌گیرد.”

اما بسیاری متوجه نمی‌شوند که حتی در میان جامعه سایفرپانک، جایی که کاغذ سفید نه صفحه‌ای ساتوشی برای اولین بار منتشر شد، در ابتدا با شک و تردید مواجه شد. این مقاومت ممکن است قابل درک باشد، زیرا تلاش‌های قبلی برای ایجاد ارزهای رمزنگاری شده شکست خوردند، مانند تلاش دیوید چاوم Digicash در دهه ۱۹۹۰.

یان لانسکی، رئیس علوم کامپیوتر و ریاضیات دانشگاه مدیریت مالی جمهوری چک، به کوین تلگراف گفت: «از نظر فنی توسعه بیت کوین در سال ۱۹۹۴ امکان پذیر بود.» در آن زمان، درختان مرکل (۱۹۷۹)، ساختارهای داده بلاک چین (هابر و استورنتا، ۱۹۹۱، و اثبات کار (۱۹۹۳).

پیتر وسنز، یکی از بنیانگذاران و رمزنگار ارشد Lamina1 (لایه ۱ بلاک چین)، اساساً گفت: «به طور قطع استخراج بیت کوین در اوایل دهه ۱۹۹۰ امکان پذیر بود، حداقل از نقطه نظر فنی.» به کوین تلگراف گفت که او با این موضوع موافق است. من رمزگذاری لازم را در دست داشتم:

“فناوری منحنی بیضی بیت کوین یک فناوری اواسط دهه ۱۹۸۰ است. بیت کوین به رمزگذاری درون باند مانند SSL نیاز ندارد. داده ها رمزگذاری نشده و به راحتی منتقل می شوند.”

گاهی اوقات ساتوشی با ایجاد پروتکل اثبات کار (PoW) که توسط بیت‌کوین و سایر شبکه‌های بلاک چین (اما نه دیگر اتریوم) برای محافظت از دفتر کل دیجیتال استفاده می‌شود، اعتبار دارد. در اینجا نیز سابقه‌ای وجود داشت. Vessenes اضافه کرد: “Cynthia Dwork و Moni Naor ایده اثبات کار را برای مبارزه با هرزنامه ها در سال ۱۹۹۲ مطرح کردند.”

PoW که در خنثی کردن حملات Sybil نیز موثر است، قیمت اقتصادی بالایی را برای ایجاد تغییرات در دفتر کل دیجیتال ایجاد می کند. همانطور که در مقاله سال ۲۰۱۷ خود در مورد منشاء بیت کوین توسط آرویند نارایانان و جرمی کلارک توضیح داده شد، “طراحی Dwork و Naor به گونه ای بود که گیرنده یک ایمیل انتظار نداشت که فرستنده مقدار کمی از کار محاسباتی انجام دهد. ما فقط پردازش می کنیم. ایمیل‌هایی همراه با شواهدی که می‌گویند: «بنابراین»، محققان همچنین اظهار داشتند:

اخیر: توکن سازی در چهارراه صنعت حمل و نقل برای اطمینان از پرداخت های کارآمد

“محاسبه اثبات احتمالاً در یک رایانه معمولی چند ثانیه طول می کشد. بنابراین برای کاربران عادی مشکلی نیست، اما اگر یک هرزنامه یک میلیون ایمیل ارسال کند، با استفاده از سخت افزار مشابه چندین هفته طول می کشد.”

Vessenes افزود: “رالف مرکل درخت مرکل را در اواخر دهه ۱۹۸۰ اختراع کرد، بنابراین ما یک تابع هش ایمن برای آن زمان داشتیم.”

پس چرا ساتوشی موفق شد و دیگران شکست خوردند؟ آیا جهان قبل از آن برای یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز آماده نبود؟ یا شاید حامیان واقعی بیت کوین هنوز بالغ نشده بودند – به ویژه با توجه به رکود جهانی در سال ۲۰۰۸، که باعث بی اعتمادی مقامات متمرکز شد. نسل جدید را در آغوش بگیریم؟

استقرار یک سیستم “بی اعتماد”.

دیوید چاوم را “شاید تاثیرگذارترین فرد در صنعت ارزهای دیجیتال” نامیده اند. پایان نامه دکترای او در سال ۱۹۸۲، سیستم های کامپیوتری تاسیس، نگهداری و مورد اعتماد توسط گروه های مشکوک متقابل، بسیاری از عواملی را پیش بینی کرد که در نهایت به شبکه بیت کوین راه پیدا می کنند. همچنین مسائل مهمی را مطرح کرد که باید حل شود. به این معنا که:

موضوع ایجاد و نگهداری یک سیستم کامپیوتری است که می تواند مورد اعتماد افرادی باشد که لزوماً به یکدیگر اعتماد ندارند.”

در واقع، یک نظرسنجی آکادمیک درباره منشاء فناوری بلاک چین توسط چهار محقق در دانشگاه مریلند، «کار دیوید چاوم در سال ۱۹۷۹» را ستود. سیستم Vault او شامل بسیاری از عناصر بلاک چین است.

هفته گذشته در مصاحبه ای با کوین تلگراف، از Chaum پرسیده شد که آیا ممکن است بیت کوین واقعاً ۱۵ سال پیش راه اندازی شود؟ او با محققان دانشگاه مریلند موافقت کرد که تمام عناصر کلیدی بلاک چین قبلاً در پایان نامه دکتری او در سال ۱۹۸۲ وجود داشت، به استثنای یک استثنای مهم.

“جزئیات [i.e., Satoshi’s] الگوریتم‌های اجماع، تا جایی که من می‌دانم، با ادبیات الگوریتم‌های اجماع متفاوت هستند. ”

هنگامی که از چاوم برای جزئیات پرسیده شد، چاوم در گفتن چیزهای دیگری تردید داشت به غیر از این که کاغذ سفید سال ۲۰۰۸ در واقع یک “مکانیزم تا حدودی درهم… خام” را توصیف می کرد که “می توان آن را به کار انداخت.”

در کتابی که به تازگی منتشر شده است، دانشمند علوم اجتماعی دانشگاه آکسفورد، ویلی لدونویرتا نیز منحصر به فرد بودن مکانیسم اجماع را برجسته می کند. ساتوشی تقریباً هر ۱۰ دقیقه یک بار دارندگان رکورد ارزهای دیجیتال را می چرخاند.

Lehdonvirta می نویسد: پس از آن، “مدیر بعدی که به طور تصادفی منصوب می شود، رکورد بلوک قبلی را دوبار بررسی می کند و بلوک خود را به آن اضافه می کند تا زنجیره ای از بلوک ها تشکیل شود.” امپراتوری ابر.

به گفته Lehdonvirta، دلیل چرخش ماینرها جلوگیری از تثبیت بیش از حد سیستم در اداره سیستم و جلوگیری از فسادی بود که قدرت متمرکز به همراه دارد.

پروتکل PoW در آن زمان به خوبی شناخته شده بود، اما جزئیات الگوریتم ساتوشی “واقعاً از هیچ جا بیرون آمد… من انتظارش را نداشتم.” Chaum به Cointelegraph گفت.

“سه پیشرفت اساسی”

وینی گوپتا، بنیانگذار و مدیر عامل استارت آپ Mattereum، که در سال ۲۰۱۵ به عنوان هماهنگ کننده انتشار به راه اندازی اتریوم کمک کرد، موافق است که اکثر اجزای کلیدی بیت کوین در زمان ظهور ساتوشی در دسترس بودند. او به کوین تلگراف گفت: «خود قطعات حداقل تا سال ۲۰۰۱ آماده نبودند.

گوپتا گفت: «بیت‌کوین رمزنگاری کلید عمومی را با سه پیشرفت اساسی ترکیب می‌کند: درختان مرکل، اثبات کار، و جداول هش توزیع‌شده. در دهه ۱۹۹۰، سخت افزار شبکه و قدرت کامپیوتر خوب بود. «بخش آهسته، الگوریتم اصلی بود. […]تا سال ۲۰۰۱، ما تمام بلوک های اصلی بیت کوین را نداشتیم. رمزگذاری اول بود و لایه شبکه بسیار هوشمندانه آخر بود. ”

Garrick Heilmann، یکی از همکاران مدعو در دانشکده اقتصاد لندن، نیز بعداً به امکان فنی بیت کوین اشاره کرد.

از آنجایی که برخی از کارهای قبلی که در مقاله سفید ساتوشی به آن اشاره شده است (مثلاً الگوریتم هش کش/اثبات کار آدام بک) در اواخر دهه ۱۹۹۰ یا بعد از آن توسعه و/یا منتشر شد، در اوایل دهه ۱۹۹۰ نمی‌دانم که آیا چنین است یا خیر. ادعایی قوی».

منتظر شرایط اجتماعی خوب

عوامل غیر فنی چطور؟ آیا بیت کوین منتظر یک گروه جمعیتی بود که با رایانه ها و تلفن های همراه، بانک های غیرقابل اعتماد و به طور کلی دارایی متمرکز رشد کردند؟ آیا بیت کوین برای رشد به آگاهی اجتماعی-اقتصادی جدیدی نیاز داشت؟

الکس تاپسکات، یکی از اعضای نسل هزاره، در کتاب خود می نویسد: انقلاب خدمات مالی:

برای بسیاری از نسل من، سال ۲۰۰۸ آغاز دهه از دست رفته بیکاری ساختاری، کند شدن رشد، بی ثباتی سیاسی، و فروپاشی اعتماد و اعتماد به بسیاری از نهادها بود. در آستانه فروپاشی، برخی می پرسند “فساد تا کجا پیش رفته است؟”

در مصاحبه ای با کوین تلگراف در سال ۲۰۲۰، از تاپسکات پرسیده شد که آیا بیت کوین می توانست بدون آشفتگی اقتصادی سال ۲۰۰۸ متولد شود؟ بسیاری از مردم شروع به نگاه مطلوب‌تری به سیستم‌های غیرمتمرکز مانند بلاک چین کرده‌اند.»

به نظر می رسید که لانسکی موافق است. در دهه ۱۹۹۰ هیچ نیاز یا تقاضای اجتماعی برای راه حل های پرداخت غیرمتمرکز وجود نداشت.

Vessenes اضافه کرد: بیت کوین غیرقابل انکار یک محصول فرهنگی زمان خود بود. بدون DNA بی اعتمادی به کنترل فناوری دولت مرکزی، هیچ فشار غیرمتمرکزی وجود نداشت.»

همه را کنار هم بگذار

به طور کلی، شما می‌توانید در مورد اینکه چه کسی چه چیزی و چه زمانی کمک کرده است، بحثی پشت سر هم داشته باشید. اما اکثریت موافقند که تا سال ۲۰۰۸ اکثر قطعات در جای خود قرار گرفتند و شاید استعداد واقعی ساتوشی راهی بود که او توانست همه چیز را تنها در ۹ صفحه جمع کند. من نمی توانم. گوپتا تکرار کرد: «هیچ بخشی از مکانیک اساسی بیت کوین جدید نیست. نبوغ در ترکیب این سه مؤلفه موجود نهفته است: درختان مرکل، کش های هش، و جداول هش توزیع شده برای شبکه ها در یک کل کاملاً جدید.

اما گاهی اوقات موقعیت تاریخی نیز باید مطلوب باشد. به گفته لانسکی، پروژه Chaum شکست خورد زیرا “علاقه کافی به خدمات” در آن زمان وجود نداشت. از طرف دیگر ساتوشی ناکاموتو زمان بندی عالی داشت. “او در سال ۲۰۰۸، زمانی که سیستم مالی کلاسیک در حال شکست بود، بیت کوین را معرفی کرد” و ناپدید شدن بنیانگذار آن در سال ۲۰۱۰ “به دلیل اینکه توسعه توسط آن جامعه در اختیار گرفته شده بود، بیت این فقط سکه را تقویت کرد.”

اخیرا: خرید ماسک در توییتر چه معنایی برای پذیرش رمزگذاری توسط رسانه های اجتماعی دارد

همچنین، فراموش نکنید که پیشرفت تکنولوژی تقریباً همیشه یک تلاش مشترک است. در حالی که به نظر می‌رسد سیستم ساتوشی با اکثر سیستم‌های پرداخت دیگر امروزی تفاوت اساسی دارد، نارایانان و کلارک نوشتند:

ساتوشی به وضوح پیشگامانی داشت – Chaum، Merkle، Dwork، Naor، Haber، Stornetta، Back و دیگران. گوپتا گفت:

نویسنده: Andrew Singer