اتصال DeFi: چگونه سیستم های توکن چند زنجیره ای نقدینگی را بهبود می بخشند

به گزارش پایگاه خبری ارز دیجیتال موبو ارز،

یک سیستم توکن چند زنجیره ای می تواند توکن ها را بین بلاک چین های مختلف جابجا کند و به کاربران امکان دسترسی به نقدینگی در بازارهای مختلف را می دهد.

دارایی‌های دیجیتال معمولاً به شبکه‌های بلاک چین بومی محدود می‌شوند و روش‌های موجود برای انتقال توکن‌ها از یک شبکه بلاک چین به شبکه دیگر بسیار در معرض هک هستند یا باید از حزب استفاده کنید.

با این حال، توکن‌های چند زنجیره‌ای به کاربران این امکان را می‌دهند که دارایی‌های خود را مستقیماً به یک بلاک چین دیگر بدون رها کردن کنترل توکن‌های خود منتقل کنند.

کارشناسان بلاک چین بر این باورند که توکن‌های زنجیره‌ای متقابل می‌توانند با فعال کردن مشارکت کاربران در چندین شبکه، تأثیر مثبتی بر صنعت داشته باشند.

ماریوس سیورتان، مدیر مهندسی محصول در Bitpanda و صرافی ارز دیجیتال اروپایی Pantos، به کوین تلگراف گفت: «توکن‌های چند زنجیره‌ای محیط روان‌تر و متصل‌تری را در زمینه مالی غیرمتمرکز ایجاد می‌کنند. می‌توان آن را ایجاد کرد.

کیورتان ادامه می دهد: این امر باعث بهبود نقدینگی و کاهش پراکندگی در اکوسیستم DeFi می شود. ”

توکن‌های چند زنجیره‌ای همچنین به اتصال شبکه‌های بلاک چین کمک می‌کنند و به توسعه‌دهندگان کمک می‌کنند تا برنامه‌ها را در چندین بلاک چین مستقر کنند. هون کیم، مدیر ارشد فناوری پلتفرم قرارداد هوشمند لایه ۱ بنیاد استار، با این موضوع موافقت کرد و به کوین تلگراف گفت: این می تواند شبکه را گسترش دهد، امکان نوآوری بیشتری را فراهم کند و خطر شکست را در زمانی که یک دارایی ارزش خود را از دست می دهد افزایش دهد. ”

کیم گفت: «اما اگر دارایی‌ها بخواهند تقاضای خود را افزایش دهند، می‌توانیم آینده‌ای را ببینیم که در آن پروژه‌های بیشتر و بیشتری قصد دارند دارایی‌ها را به شبکه‌های متعدد تزریق کنند تا کاربردشان را افزایش دهند.»

چالش های قابلیت همکاری

ما به شدت به پروتکل‌های قابلیت همکاری برای تسهیل ارتباطات و قابلیت همکاری بین شبکه‌های مختلف بلاک چین متکی هستیم. با این حال، پروتکل‌های قابلیت همکاری دامنه بلاک‌چین چالش‌های متعددی دارند که باید برای اطمینان از عملکرد یکپارچه اکوسیستم بلاک چین حل شوند.

فقدان استانداردسازی مانعی جدی برای پروتکل های قابلیت همکاری ایجاد می کند. پروتکل های مبادله ای بسیار متنوعی وجود دارد که هر کدام دارای طرح ها و چارچوب های متفاوتی هستند. این بدان معناست که محیط شما پر از شبکه های مختلف است که با هم کار نمی کنند.

عدم یکنواختی ایجاد برنامه‌هایی را برای توسعه‌دهندگان دشوار می‌کند که بتوانند در شبکه‌های مختلف بلاک چین اجرا و کار کنند. این امر توسعه دهندگان نرم افزار را مجبور می کند تا نحوه استفاده از استانداردهای تبادل مختلف را بیاموزند که می تواند زمان بر باشد.

مقیاس پذیری مانع دیگری برای پروتکل های قابلیت همکاری است. بیشتر پروتکل‌های قابلیت همکاری به طور خاص برای مدیریت تعداد محدودی از تراکنش‌ها طراحی شده‌اند که می‌تواند مانع از جریان داده در شبکه‌هایی با سطح ترافیک بالا شود.

در نتیجه، مسائل مقیاس‌پذیری می‌تواند منجر به کندی پردازش تراکنش، کارمزد بالا و تراکم شبکه شود.

اخیرا: مقررات رمزنگاری: آیا رئیس SEC، گری جنسلر، قدرت تصمیم گیری نهایی را دارد؟

برای مقابله با این چالش، ابداع یک پروتکل قابلیت همکاری که بتواند حجم بالایی از تراکنش ها و مقیاس را با پذیرش فزاینده فناوری بلاک چین مدیریت کند، ضروری است.

امنیت یکی دیگر از موانع قابل توجه برای پروتکل های قابلیت همکاری است. اتصال شبکه های بلاک چین با افزایش پتانسیل برای نقض امنیت و هک همراه است. عدم در نظر گرفتن امنیت در حین طراحی پروتکل‌های قابلیت همکاری می‌تواند منجر به آسیب‌پذیری‌های قابل بهره‌برداری شود که می‌توانند توسط موجودیت‌های مخرب مورد سوء استفاده قرار گیرند.

توسعه دهندگان بر ضرورت طراحی پروتکل های قابلیت همکاری با ویژگی های امنیتی انعطاف پذیر که می توانند در برابر حملات احتمالی محافظت کنند و اعتماد به اکوسیستم بلاک چین را حفظ کنند، تاکید می کنند.

کیورتان گفت: اعتبارسنجی رویدادها در چندین زنجیره کار دشواری است، و برای رسیدن به این هدف و توسعه سیستمی که به اندازه کافی قوی باشد تا در آزمون زمان مقاومت کند، کار و تحقیق زیادی لازم است. ”

چالش مواجهه با پیچیدگی پروتکل های قابلیت همکاری، موضوع مهمی است که نیاز به توجه دارد. پروتکل های قابلیت همکاری پیچیده هستند و نیاز به درک عمیق رمزنگاری، شبکه و سیستم های توزیع شده دارند.

برای جلوگیری از این مشکلات، جامعه بلاک چین باید برای توسعه استانداردها و بهترین شیوه ها برای پروتکل های قابلیت همکاری با یکدیگر همکاری کند.

کیم همچنین بر این باور است که یکی از چالش‌های مهم در زمینه قابلیت همکاری در فضای بلاک چین، امنیت است. آقای کیم گفت:

“بیشتر پروتکل های پل از طریق سرورهای متمرکز مدیریت می شوند که عملکردهای رایت و منت را تسهیل می کنند، جایی که حساب ها از طریق Multisig کنترل می شوند و بسیاری از پروتکل های “لایه ۰” با ماشین های مجازی. ”

پروتکل های پل متمرکز می توانند در برابر هک، نقض داده ها یا سایر حملات سایبری آسیب پذیر باشند. به خطر انداختن واسطه مرکزی یا سایر اجزای زیرساخت پل می‌تواند منجر به از دست رفتن دارایی‌ها، نقض داده‌ها یا سایر نقض‌های امنیتی با عواقب بالقوه جدی برای کاربران شود.

سیستم های توکن چند زنجیره ای با اجازه دادن به کاربران برای مبادله توکن ها به طور مستقیم بدون واسطه یا پل کار می کنند، که به رفع برخی از چالش های پروتکل های قابلیت همکاری سنتی کمک می کند.

اصل عملکرد سیستم توکن چند زنجیره ای

گروه پانتوس یک معیار جدید به نام استاندارد دارایی دیجیتال پانتوس (PANDAS) ایجاد کرده است. این استاندارد تسهیل کننده اصلی توکن هایی است که روی شبکه های زنجیره بلوکی متعدد کار می کنند. بر اساس سال‌ها تحقیق، تیم Pantos چارچوبی را ایجاد کرده است که به توکن‌ها اجازه می‌دهد تا به راحتی با بلاک چین‌های مختلف تعامل داشته باشند.

از آنجایی که Pantos بیشتر یک لایه زیرساختی است تا یک پل، استاندارد PANDAS به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا توکن های موجود و جدید ایجاد شده را در چندین بلاک چین بدون کار تعمیر و نگهداری مستقر کنند. این نشان می دهد که توکن ها روی چندین زنجیره هستند و می توانند آزادانه از یک زنجیره به زنجیره دیگر منتقل شوند.

PANDAS این کار را از طریق قراردادهای هوشمند انجام می دهد، قراردادهایی که در صورت رعایت شرایط خاص اجرا می شوند. در این سناریو، شبکه ای از قراردادها و گره های هوشمند، انتقال زنجیره ای متقابل را امکان پذیر می کند.

به عنوان مثال، اگر شخصی یک توکن مبتنی بر اتریوم داشته باشد و بخواهد آن را در یک زنجیره BNB DEX معامله کند، می توان از فناوری Pantos برای انتقال توکن استفاده کرد، بنابراین می توان از یک پل برای انتقال توکن پیچیده شده به زنجیره دیگر استفاده کرد. به آن تکیه کنید توکن ها به زنجیره جدید به صورت بومی.

فرآیند تأیید چند زنجیره ای چگونه کار می کند؟

Pantos چندین روش تأیید را در یک دوره زمانی ایجاد کرده است. روش تأیید نهایی در حال حاضر برای عموم باز نیست. با این حال، این یک تکرار پیشرفته از متدولوژی مشتق شده از اوراکل است.

این رویکرد همزمان با حفظ استانداردهای امنیتی سیستم، مقیاس پذیری بیشتر و قبوض کمتر گاز را تسهیل می کند. اوراکل در درجه اول به عنوان ابزار تحقیق استفاده می شود. به عنوان مثال، یک اوراکل در یک بلاک چین را می توان از هر مشتری Pantos برای اعتبار سنجی تراکنش های روی بلاک چین دیگر پرس و جو کرد.

فرآیند تأیید اوراکل بر اساس ترکیبی از یک طرح امضای آستانه و یک پروتکل تولید کلید توزیع شده (DKG) است که توسط دانشمندان رایانه دانشگاه استنفورد، Dan Boneh، Ben Lynn و Hovav Shacham توسعه یافته است. این تکنیک‌های رمزنگاری، احراز هویت مشروعیت امضاکننده را برای کاربران آسان‌تر می‌کند. امضاهای آستانه Boneh-Lynn-Schham به کاربران اجازه می دهد تا صحت امضاکننده را تأیید کنند. DKG به چندین طرف اجازه می دهد تا در محاسبه یک مجموعه مشترک از کلیدهای عمومی و خصوصی مشارکت کنند.

این فرآیند با تمرکز بر کارایی اقتصادی و لجستیکی که با ادغام چند امضا در یک امضا به دست می‌آید، اجرا می‌شود. علاوه بر این، عمل تأیید یک امضا ممکن است به عنوان مدرکی باشد که حداقل تعداد امضاکنندگان ارتباطات امضا شده را تأیید می کنند.

Pantos کلیدهای خصوصی توزیع شده را تولید می کند که گره های اوراکل دارای سهام کلید خصوصی جداگانه هستند، حتی اگر مالکیت کلیدهای خصوصی توزیع شده وجود نداشته باشد. یک کلید عمومی را می توان از نظر ماهیت مشابه کلید خصوصی غیرمتمرکز در نظر گرفت. با استفاده از قراردادهای کلید خصوصی متعلق به گره های اوراکل، شبکه می تواند به طور موثر اکتشافات را تجمیع کند و پیام های رمزگذاری شده ای تولید کند که بعداً می توانند با استفاده از کلیدهای عمومی رمزگشایی شوند.

مطالب مرتبط: ایجاد جوامع و تضمین موفقیت NFT: بینش برای هنرمندان

اگر یک گره اوراکل تغییر کند، همه اجزا از جمله اشتراک کلید خصوصی، کلیدهای خصوصی توزیع شده و کلیدهای عمومی می توانند تغییر کنند. تولید کلیدهای جدید معمولاً مستلزم نظارت یک فرد قابل اعتماد در موقعیتی است که دارای قدرت است. در مقابل، Pantos از پروتکل DKG برای حذف نیاز مرجع قابل اعتماد استفاده می کند.

یک سیستم توکن چند زنجیره ای این پتانسیل را دارد که صنعت بلاک چین را متحول کند و DeFi را روان تر و متصل تر کند. سیستم توکن چند زنجیره‌ای کارآیی بیشتری را برای کاربران فراهم می‌کند تا در شبکه‌های بلاک‌چین متعدد درگیر شوند و به کاربران اجازه می‌دهد تا دارایی‌ها را مستقیماً بین زنجیره‌های بلوکی بدون تکیه بر واسطه‌ها یا پل‌ها انتقال دهند.

نویسنده: Anthony Clarke