a16z اصلاحات ماکیاولیستی را برای حکومت غیرمتمرکز پیشنهاد می کند

در یک پست وبلاگی در ۲۱ سپتامبر، مایلز جنینگز از a16z به این موضوع پرداخته است که چگونه سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز (DAO) می‌توانند با اعمال اصول ماکیاولی از تمرکز قدرت جلوگیری کنند.

طبق یک پست وبلاگی از شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر Andreessen Horowitz (a16z)، اصولی که نزدیک به ۵۰۰ سال پیش توسط نیکولو ماکیاولی، نویسنده اثر سیاسی بحث برانگیز شاهزاده نوشته شده است، برای حکومت غیرمتمرکز در سازمان های خودگردان مهم است. مسیر حل مشکلات

این سند توسط مایلز جنینگز، مشاور عمومی و رئیس مرکز تمرکززدایی در a16z امضا شد، که گفت: «به‌کارگیری اصول ماکیاولیستی در حکومت غیرمتمرکز Web3، کاستی‌های فعلی را برطرف می‌کند.» من معتقدم. جنینگز گفت که فلسفه ماکیاولی درکی عملی از مبارزات قدرت اجتماعی مشابه آنچه که توسط پروتکل‌های رمزنگاری و سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز آن‌ها (DAO) تجربه می‌شود، دارد.

نیکولو ماکیاولی، پدر نظریه سیاسی مدرن، فیلسوف و دیپلمات سیاسی ایتالیایی بود. در شاهزاده، او مفهومی اساسی از قدرت اجتماعی را ارائه می‌کند و استدلال می‌کند که اهداف، به‌ویژه ثبات دولت، می‌تواند وسیله را توجیه کند، حتی اگر ابزار بی‌رحمانه باشد.

جنینگز از نوشته های ماکیاولی برای بحث در مورد چگونگی اجتناب از تمرکز قدرت استفاده می کند. اولین مفهوم مورد بحث در این مقاله حول این ایده می چرخد ​​که سازمان ها به سمت رهبری خودکامه گرایش دارند و از DAO ها می خواهند تا با انتقال بسیاری از تصمیمات به مشتری یا لایه شخص ثالث، حکمرانی را محدود کنند. به گفته جنینگز،

”[governance minimization] این امر بار مدیریت پروتکل را تا حد زیادی کاهش می دهد، زیرا می تواند تعداد تصمیمات مورد نیاز برای طی فرآیند حکمرانی غیرمتمرکز را به میزان قابل توجهی محدود کند. ”

علاوه بر این، اصل دوم به این نکته اشاره می کند که برای DAO ها مهم است که قدرت را در میان رهبری متعادل کنند و رهبران نوظهور در معرض مخالفت آشکار قرار بگیرند. او پیشنهاد می کند که DAO با یک لایه حاکم دو مجلسی، شبیه به کنگره ایالات متحده، که به یک مجلس و یک سنا تقسیم می شود، عمل خواهد کرد.

جنینگز پیشنهاد می‌کند که استفاده از سیستم‌های رای‌گیری غیر رمزی، مانند تأیید هویت، به DAOها در مبارزه با اقتدارگرایی کمکی نمی‌کند. اثبات هویت ممکن است آسیب پذیری در برابر حملات DAO را کاهش دهد، اما بعید است که دیکتاتوری ها را از بین ببرد.

اصل سوم این است که DAO نه تنها باید همیشه مخالفانی داشته باشد، بلکه باید از توازن ایستا قدرت جلوگیری کند و به رهبران جدید اجازه دهد تا با ایجاد انحراف به رهبری وارد شوند. از نظر ماکیاولیسم، این فرار باید اجباری باشد، زیرا رهبری برای حفظ موقعیت و امتیازات خود همیشه با آن مخالفت خواهد کرد.

جنینگز همچنین خاطرنشان کرد که توانایی اعضای جامعه برای به دست آوردن امتیازات در سیستم‌های رای‌گیری مبتنی بر توکن، اغلب به دلیل موانع مالی برای کسب امتیازات در سیستم‌های رای‌گیری مبتنی بر توکن محدود است.

در نهایت، به عنوان یک اصل چهارم، جنینگز پیشنهاد می کند که DAO ها یک مکانیسم قفل را برای دارندگانی که در شوراهای ذینفعان شرکت می کنند، اجرا کنند. «اگر (همانطور که پیش‌بینی‌های ماکیاولیستی نشان می‌دهد) جمعیت‌های بزرگ واقعاً نتوانند ذاتاً رهبران خود را به درستی پاسخگو کنند، آن‌گاه DAO اقداماتی را برای تقویت مسئولیت‌پذیری در سراسر اکوسیستم انجام خواهد داد. جنینگز نتیجه گیری می کند:

وب ۳ باید از طریق تمرکززدایی بر وب ۲ پیروز شود، که سانسور را کاهش می دهد و آزادی را ترویج می کند، که به نوبه خود باعث ایجاد چالش در برابر قدرت می شود و باعث پیشرفت بیشتر می شود. تشویق رقابت، توانمندسازی رقبا و استفاده از رای گیری غیر رمزی به تسریع این چرخه کمک می کند. “

مجله: آیا DAO ها برای قابل دوام بودن بیش از حد تبلیغاتی هستند؟

نویسنده: Ana Paula Pereira
منابع:
Cointelegraph | CoinDesk | U.Today