کارآفرینان باید بیاموزند که چگونه با خطرات تجاری در متاورس مقابله کنند

متاورس ریسک دارد. اجرای پادمان های فیزیکی و مجازی موثر برای کارآفرینانی که به دنبال تجارت در آنجا هستند حیاتی است.

همان‌قدر هم که هیپ است، متاورژن تا حد زیادی تعریف‌نشده باقی می‌ماند. چالش پاسخ به این سوال است که “متاوره چیست؟” تا حدودی به این دلیل که تعریف آن بستگی به این دارد که از چه کسی بپرسید. “متاورس” فعلی شامل واقعیت مجازی و آنچه قبلا “فضای مجازی” نامیده می شد، می شود. این شامل دارایی‌های دیجیتالی مانند توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) و ارزهای دیجیتال می‌شود.

شرکت هایی که به دنبال نوآوری سریع با فناوری متاورس هستند، مدیریت ریسک را در اولویت قرار می دهند. اما مدیریت ریسک به همان اندازه که در دنیای فیزیکی مهم است، در متاورس اهمیت دارد. همه خطرات به هم مرتبط هستند و باید به روشی مرتبط مدیریت شوند. اگر تازه واردان به متاورس قصد محافظت در برابر مقیاس و هزینه های عظیم خطرات سایبری را دارند، این خطرات را شناسایی کرده، تهدیدها را به طور مستمر رصد می کنند و از تهدیدات و حملات گذشته درس می گیرند. تصمیمات .

در اینجا سه ​​نوع خطر متاورس وجود دارد که سطح حمله یک شرکت را گسترش می دهد.

ریسک سخت افزار فیزیکی

از هدست‌ها گرفته تا تراشه‌هایی با قدرت محاسباتی بسیار کارآمد، ما به سخت‌افزار نیاز داریم تا جهان‌های مجازی را به کار ببریم. سخت افزار فیزیکی مورد استفاده برای اجرای متاورس خود می تواند خطرات سایبری ایجاد کند.

همانطور که مردم دنیای متاورس را ایجاد می کنند، گسترش می دهند و در آن شرکت می کنند، پتانسیل عظیم و قدرتمند این فضای مجازی سطوح حمله جدیدی را برای بازیگران بد برای آزمایش و سازش ایجاد می کند. همگرایی سخت‌افزار از منابع متعدد مورد نیاز برای ورود موفقیت‌آمیز به این واقعیت دیجیتال، منجر به افزایش تهدیدهایی مانند حملات انسان در وسط (MITM) خواهد شد که (در دنیای واقعی) در دستگاه‌های خودپرداز و برنامه‌های تلفن همراه مشاهده می‌شود.

مربوط: جنبه تاریک متاورس و نحوه مبارزه با آن

برای اطمینان از ایمنی، شرکت هایی که وارد متاورس می شوند یا با آن آزمایش می کنند، مکان های بیشتری برای نظارت به عنوان بخشی از استراتژی مدیریت ریسک خود خواهند داشت. شرکت‌ها باید کنترل‌های امنیتی پیچیده‌تر و جامع‌تری را برای سخت‌افزار فیزیکی و دروازه‌های دیجیتال ایجاد کنند، در حالی که به طور مداوم انطباق را مدیریت می‌کنند.

ریسک دارایی های ارز مجازی

معاملات ارزهای دیجیتال منبع اصلی ریسک در متاورس است. ارزهای رمزنگاری شده به عنوان یک صنعت کنترل شده و منحصر به فرد شروع به کار کردند که توسط حرفه ای ها با علاقه شدید به امنیت و حفظ حریم خصوصی هدایت می شد، اما رشد فضای کریپتو فرصت های ریسکی را به همراه داشته است.

افزایش تعداد معامله‌گران مصرف‌کننده، استارت‌آپ‌ها و هکرها عامل خطر برای تجارت ارزهای دیجیتال را افزایش داده است. کریپتوکارنسی نیز به ارز واقعی باج افزار تبدیل شده است. در نتیجه، حملات سایبری علیه حساب‌های ارزهای دیجیتال در حال افزایش است. تا زمانی که شرکت ها به عقب برسند و شروع به تخصیص منابع برای مقابله با این نوع خطر کنند، فناوری های متاورز بیشتر و بیشتری به امنیت رمزنگاری به خطر می افتند.

ردیابی کلاهبرداری و اجرای احراز هویت ایمن می تواند تفاوت بزرگی در برابر تهدیدات امنیت سایبری، به ویژه تهدیدات رمزنگاری ایجاد کند. تهدیدها با سرعت بی سابقه ای در حال ظهور هستند و مستلزم نظارت مستمر ریسک هستند.

از آنجایی که کاربران فردی (صاحبان کیف پول ارزهای دیجیتال) بخش عمده ای از این خطر را متحمل می شوند، محدودیتی برای کارهایی که سازمان ها می توانند انجام دهند وجود دارد. کلاهبرداری، هک و تهدیدات رمز عبور آسیب پذیری های شخصی را هدف قرار می دهند. افراد در مسئولیت مهم انجام بررسی های لازم در برابر تهدیدات ارزهای دیجیتال در Metaverse سهیم هستند.

ریسک هویت

با طراحی، متاورس مبتنی بر ناشناس بودن و نقدینگی است. برخلاف دنیای آفلاین، واقعیت دیجیتال به کاربران اجازه می دهد هویت خود را پنهان کرده و شخصیت خود را بازسازی کنند. آواتارهای دیجیتال دارای ویژگی هایی هستند که توسط صاحبان آنها انتخاب شده است، اما این هویت ها به دقت تنظیم نشده اند. نام مستعار را می توان در اینترنت تغییر داد.

این امر افراد و همچنین مشاغلی را که در فضای Metaverse فعالیت می کنند در معرض خطرات بالقوه بزرگتری قرار می دهد. با گسترش سریع نوآوری های تکنولوژیکی و کاهش اولویت های امنیتی، برای کاربران و مهندسان Metaverse دشوار است که بین “آدم های خوب” و “آدم های بد” تمایز قائل شوند. نیاز روزافزون به کنترل ریسک هویت در متاورس نه تنها به دلیل اشتراک‌گذاری ناخواسته داده‌ها بین بازیکنان انسانی و آواتارهای «تقلید» خودکار (ربات‌ها) نیست، بلکه به دلیل آزار کلامی و سوء استفاده جنسی بین بازیکنان است. این امر به حوادث مربوط به اپیزودهای ادعایی آزار و اذیت .

مربوط: ۳۴ درصد از گیمرها می خواهند از ارزهای رمزنگاری شده در Metaverse با وجود واکنش منفی استفاده کنند

اجرای تدابیر حفاظتی در برابر این نقض حریم خصوصی تنها در صورتی دشوارتر می شود که ایده آل متاورس آینده – یک شبکه بزرگ به هم پیوسته از قلمروهای متاورژن که در آن هویت ها و دارایی ها کاملاً قابل حمل هستند – تحقق یابد.

در حال حاضر، آن فناوری هنوز در دسترس نیست. اما شکی نیست که متاورس به عنوان یک فناوری تجاری و مصرف کننده واقعی در حال ظهور است. همچنین یک عامل خطر واقعی است. و مانند همه فضاها، نیاز به مدیریت ریسک فعال واقعی دارد.

این مقاله برای اهداف اطلاعات عمومی است و در نظر گرفته نشده است و نباید به عنوان مشاوره حقوقی یا سرمایه گذاری تلقی شود. دیدگاه‌ها، افکار و نظرات بیان شده در اینجا متعلق به نویسنده است و لزوماً منعکس‌کننده یا بیانگر دیدگاه‌ها یا نظرات Cointelegraph نیست.

نویسنده: Gaurav Kapoor