سرمایه گذاری سنتی را مقصر سقوط بانک های سیلیکون ولی بدانید
به گزارش پایگاه خبری ارز دیجیتال موبو ارز،
سقوط بانک سیلیکون ولی محصول مالی سنتی بود – منتقدان نباید این موضوع را با ارزهای دیجیتال اشتباه بگیرند.
کل مفهوم بانکداری بر این فرض استوار است که سپرده گذاران نمی خواهند پول خود را همزمان برداشت کنند. اما اگر این فرض شکست بخورد چه؟پاسخ در عدم تطابق دارایی و بدهی بانک نهفته است. این می تواند عواقب فاجعه باری برای سیستم مالی گسترده تر داشته باشد.
بانک سیلیکون ولی (SVB)، یکی از بانک‌های پیشرو برای استارت‌آپ‌ها و شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر در ایالات متحده، به دلیل بحران نقدینگی که در اکوسیستم استارت‌آپ‌ها موج می‌زند، سقوط کرده است. مبارزه بانک‌های سیلیکون ولی خطرات بسیاری را که در بانکداری ذاتی وجود دارد، مانند سوءمدیریت ارزش اقتصادی سهام (EVE)، شکست در پوشش ریسک نرخ بهره، و خروج ناگهانی سپرده‌ها (ریسک تامین مالی) روشن کرده است. . ریسک زمانی به وجود می‌آید که دارایی‌ها و بدهی‌های بانک به درستی همسو نباشد (از نظر سررسید یا حساسیت نرخ بهره)، که منجر به عدم تطابق می‌شود که در صورت تغییر نرخ‌های بهره می‌تواند منجر به زیان‌های قابل توجهی شود.
شکست در پوشش ریسک نرخ بهره بانک را در برابر تغییرات بازار آسیب پذیر می کند که می تواند سودآوری را از بین ببرد. ریسک تامین مالی زمانی به وجود می آید که بانک به دلیل خروج غیرمنتظره وجوه، مانند جمع آوری سپرده ها، قادر به انجام تعهدات خود نباشد. در مورد SVB، این ریسک‌ها با هم ترکیب شدند و طوفانی کامل ایجاد کردند که بقای بانک را تهدید کرد.
مربوط: بانک سیلیکون ولی نوک کوه یخ بانکی بود
SVB اخیراً تصمیمی استراتژیک برای بازسازی ترازنامه خود با هدف استفاده از افزایش احتمالی نرخ بهره کوتاه مدت و حفاظت از درآمد خالص بهره (NII) و حاشیه سود خالص (NIM) گرفته است.
NII یک شاخص مالی کلیدی است که برای ارزیابی پتانسیل سودآوری بانک، بهره کسب شده از دارایی ها (وام ها) و بدهی ها در یک دوره مشخص، با فرض بدون تغییر ماندن ترازنامه استفاده می شود. نشان دهنده تفاوت در سود پرداختی (سپرده ها) است. از سوی دیگر، EVE ابزار مهمی است که دید جامعی از ارزش های اساسی بانک و نحوه واکنش آن به شرایط مختلف بازار (مانند تغییرات در نرخ بهره) ارائه می دهد.
مازاد سرمایه و منابع مالی در سال‌های اخیر شرایطی را ایجاد کرده است که استارت‌آپ‌ها وجوه مازادی برای سپرده‌گذاری دارند اما تمایل کمتری به وام گرفتن دارند. تا پایان مارس ۲۰۲۲، SVB دارای ۱۹۸ میلیارد دلار سپرده بود، در مقایسه با ۷۴ میلیارد دلار در ژوئن ۲۰۲۰. SVB ترجیح داد اکثریت وجوه خود را به اوراق قرضه تخصیص دهد، زیرا بانک ها با کسب سود بیشتر از وام گیرندگان نسبت به پرداخت به سپرده گذاران، درآمد ایجاد می کنند. ، در درجه اول اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن فدرال (انتخاب مشترک) خنثی کردن عدم تعادل ناشی از سپرده‌های بزرگ شرکتی که دارای حداقل ریسک اعتباری هستند اما ممکن است در معرض خطر نرخ بهره قابل توجهی باشند.
اما در سال ۲۰۲۲، با افزایش نرخ بهره و کاهش شدید بازار اوراق قرضه، پرتفوی اوراق قرضه بانک سیلیکون ولی ضربه بزرگی خورد. تا پایان سال، این بانک دارای سبد اوراق بهادار به ارزش ۱۱۷ میلیارد دلار بود که اکثریت کل دارایی های آن ۲۱۱ میلیارد دلار بود. در نتیجه SVB مجبور شد بخشی از پرتفوی آماده فروش خود را برای به دست آوردن پول نقد منحل کند و در نتیجه ۱.۸ میلیارد دلار زیان وارد شد. متأسفانه، زیان‌ها تأثیر مستقیمی بر نسبت‌های کفایت سرمایه بانک داشت و SVB را ملزم به تأمین سرمایه اضافی برای حفظ توان پرداخت پرداخت کرد.
علاوه بر این، SVB یک بحران مالی “بسیار بزرگ برای شکست” را می بیند که کل سیستم مالی را بی ثبات می کند، مشابه وضعیتی که بانک ها در طول بحران مالی جهانی ۲۰۰۷-۲۰۰۸ (GFC) با آن مواجه شدند. یک سناریو اما بانک سیلیکون ولی، مانند Lehman Brothers که در سال ۲۰۰۸ اعلام ورشکستگی کرد، نتوانست سرمایه اضافی را جذب کند یا کمک مالی دولت را تضمین کند.
مطالب مرتبط: چرا فدرال رزرو بانک ها را ملزم به نگهداری وجه نقد سپرده گذاران نمی کند؟
علیرغم رد ایده کمک مالی، دولت کمک های “خریدار یاب” را به بانک های سیلیکون ولی برای اطمینان از دسترسی سپرده گذاران به وجوه گسترش داده است. علاوه بر این، فروپاشی SVB منجر به یک سرایت قریب‌الوقوع شده است که تنظیم‌کننده‌ها تصمیم به انحلال بانک امضاکننده زیر، که پایگاه مشتریان شرکت ارزهای دیجیتال پرخطر داشت، گرفته‌اند. این روش معمول در امور مالی سنتی را نشان می دهد که در آن تنظیم کننده ها برای جلوگیری از سرریزها مداخله می کنند.
شایان ذکر است که بسیاری از بانک ها در طول GFC دچار عدم تطابق دارایی و بدهی شدند. این به این دلیل است که دارایی‌های بلندمدت با بدهی‌های کوتاه‌مدت تأمین مالی می‌شدند، که منجر به کمبود نقدینگی در زمانی که سپرده‌گذاران وجوه زیادی را برداشت می‌کردند، می‌شد. به عنوان مثال، در سپتامبر ۲۰۰۷ یک بانک کلاسیک در نورترن راک انگلستان وجود داشت. این به این دلیل بود که مشتریان بیرون شعبه صف کشیدند تا پول خود را برداشت کنند. نورترن راک نیز به شدت به تامین مالی غیر خرده فروشی مانند SVB متکی بود.
در ادامه دادخواست بانک سیلیکون ولی، واضح است که تمرکز بانک سیلیکون ولی بر NII و NIM موضوع گسترده‌تر ریسک EVE را نادیده گرفته و آن را در معرض تغییرات نرخ بهره و ریسک احتمالی EVE قرار داده است.
علاوه بر این، مشکلات نقدینگی SVB عمدتاً ناشی از ناتوانی آن در پوشش ریسک نرخ بهره (با وجود پرتفوی بزرگ دارایی‌های با نرخ ثابت) بود که منجر به کاهش EVE و درآمد با افزایش نرخ‌های بهره شد. علاوه بر این، بانک‌ها با ریسک‌های تامین مالی ناشی از اتکای آنها به سپرده‌های غیر خرده‌فروشی ناپایدار مواجه بودند، یک تصمیم کنترل داخلی مشابه آنچه قبلاً مورد بحث قرار گرفت.
بنابراین، در غیاب تسهیل نظارت فدرال رزرو، SVB و بانک‌های امضاکننده برای مقابله با شوک‌های مالی از طریق نقدینگی و الزامات سرمایه سخت‌تر و همچنین آزمون‌های استرس منظم، آمادگی بهتری خواهند داشت. اما بدون این الزامات، SVB سقوط کرد، که منجر به فرار بانک‌های سنتی و متعاقب آن سقوط امضاکنندگان شد.
علاوه بر این، مقصر دانستن صنعت کریپتو به طور کامل برای سقوط بانکی که اتفاقاً شرکت‌های رمزنگاری را در سبد خود گنجانده بود، نادرست است. همچنین انتقاد از صنعت ارزهای دیجیتال در زمانی که مشکل اساسی این است که بانک‌های سنتی (و قانون‌گذاران آنها) در ارزیابی و مدیریت ریسک‌های مربوط به ارائه خدمات به مشتریان خود شکست می‌خورند، ناعادلانه نیست.
بانک ها باید اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهند و رویه های صحیح مدیریت ریسک را دنبال کنند. آنها نمی توانند تنها به بیمه سپرده فدرال بیمه سپرده به عنوان یک شبکه ایمنی تکیه کنند. درک این نکته مهم است که اگرچه ارزهای دیجیتال می توانند خطرات خاصی را به همراه داشته باشند، اما تا به امروز دلیل مستقیم ورشکستگی بانک ها نیستند.
این مقاله برای اهداف اطلاعات عمومی است و در نظر گرفته نشده است و نباید به عنوان مشاوره حقوقی یا سرمایه گذاری تلقی شود. دیدگاه‌ها، افکار و نظرات بیان شده در اینجا متعلق به نویسنده است و لزوماً منعکس‌کننده یا بیانگر دیدگاه‌ها یا نظرات Cointelegraph نیست.
نویسنده: Guneet Kaur
