بحران مالی جهانی و تأثیر آن بر اقتصاد جهانی

بحران مالی جهانی یک رکود اقتصادی گسترده بود که از سال ۲۰۰۸ آغاز شد و ناشی از فروپاشی بازار مسکن و بانکداری سرمایه گذاری بود.

بحران مالی یک سقوط ناگهانی و بزرگ در سیستم مالی یا اقتصاد به طور کلی است. دارایی های مالی مانند سهام، اوراق قرضه و املاک و مستغلات اغلب در طول بحران های مالی دچار کاهش ناگهانی و بزرگ در ارزش می شوند. همچنین می توان آن را با کاهش اعتبار و از دست دادن اعتماد به موسسات مالی مانند بانک ها شناسایی کرد.

مطالب مرتبط: DeFi در مقابل CeFi: مقایسه امور مالی غیرمتمرکز و متمرکز

یک بحران مالی می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله:

• اهرم بیش از حد: وقتی مردم، شرکت‌ها و دولت‌ها بدهی‌های زیادی می‌پذیرند، خطر سقوط مالی را در پی دارند.
• حباب های قیمت دارایی: افزایش سریع هزینه دارایی ها مانند خانه ها و سهام می تواند به کاهش شدید قیمت منجر شود که منجر به بحران های مالی می شود.
• کارکرد بانک: زمانی که مشتریان به اندازه کافی سعی می کنند پول خود را به یکباره از بانک ها برداشت کنند، موسسات مالی ممکن است ورشکست شوند و تعطیل شوند و باعث ایجاد یک بحران مالی شود.
• مؤسسات مالی با مدیریت نامناسب: مؤسسات مالی با مدیریت ضعیف می توانند ورشکست شوند یا شکست بخورند و باعث شکست مالی شوند.
• رکود اقتصادی: بحران مالی می تواند ناشی از یک رکود اقتصادی باشد که با انقباض فعالیت های اقتصادی و افزایش بیکاری تعریف می شود.

این مقاله به تشریح بحران مالی جهانی (GFC) 2007-2008، علل اصلی آن و تأثیر آن بر اقتصاد می‌پردازد.

بحران مالی جهانی چیست؟

بحران مالی جهانی ۲۰۰۷-۲۰۰۸ یک بحران مالی بزرگ با تأثیرات گسترده بر اقتصاد جهانی بود. ایجاد حباب در بازار مسکن، شیوه‌های غیراخلاقی وام مسکن و تولید بیش از حد محصولات مالی پیچیده مانند اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن، همه مقصر هستند.

به ویژه، بازار وام مسکن ارزان قیمت ایالات متحده، کاتالیزور بحران مالی جهانی ۲۰۰۷-۲۰۰۸ بود. به وام گیرندگان دارای اعتبار ضعیف، وام هایی با شرایط وام پرخطر و نرخ های بهره بالا تحت عنوان «وام مسکن فرعی» ارائه شد. حباب بازار مسکن ایالات متحده با افزایش وام های مسکن وام و متعاقب آن تبدیل به اوراق بهادار این وام ها به وجود آمد.

هنگامی که در نهایت حباب مسکن ترکید و قیمت مسکن شروع به کاهش کرد، بسیاری از وام گیرندگان قادر به پرداخت وام مسکن خود نبودند و در نتیجه موجی از سلب مالکیت به وجود آمد.

این بحران باعث کاهش شدید قیمت مسکن، بسیاری از سلب مالکیت و بازارهای اعتباری منجمد شده است. این باعث یک بحران مالی و یک رکود جهانی شد که نیاز به دخالت دولت و کمک‌های مالی داشت. اثرات این بحران در سطح جهانی احساس شد و باعث ناراحتی اقتصادی گسترده و همچنین کاهش اشتغال و رشد اقتصادی شد.

دلایل اصلی بحران مالی جهانی چیست؟

با توجه به جهانی شدن بازارهای مالی و پیوند بین مؤسسات مالی و کشورها، بحران های مالی به سرعت در سراسر جهان گسترش یافت. دلایل اصلی بحران مالی جهانی ۲۰۰۷-۲۰۰۸ عبارت بودند از:

• شیوه‌های وام‌دهی وام‌های رهنی پایین‌تر: بانک‌ها و سایر موسسات مالی وام‌های پرریسک‌تری به نام وام‌های رهنی پایین‌تر به مصرف‌کنندگان با اعتبار ضعیف می‌دهند. این وام ها اغلب بسته بندی و به عنوان اوراق بهادار فروخته می شد و بازار مسکن را منفجر کرد.
• فقدان مقررات: فقدان مقررات در بخش مالی منجر به ظهور ابزارهای مالی پیچیده ای شده است که ارزیابی و درک آنها دشوار است، مانند اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن، معاوضه های نکول اعتباری و شیوه های وام پرخطر.
• حباب بازار مسکن: در ایالات متحده، حباب بازار مسکن به دلیل ترکیبی از وام های رهنی پایین و فروش این اوراق بدهی ایجاد شد. زمانی که حباب ترکید، قیمت مسکن به شدت کاهش یافت و بسیاری از وام گیرندگان قادر به پرداخت وام مسکن خود نبودند.
• یخ زدگی بازار اعتبار: کاهش ارزش دارایی های دارای پشتوانه وام مسکن منجر به منجمد شدن بازار اعتبار، ناتوانی موسسات مالی در به دست آوردن سرمایه و بحران نقدینگی شده است.

مرتبط: چگونه توکن های امنیتی می توانند از یک بحران مالی قریب الوقوع جلوگیری کنند

پیامدهای بحران مالی جهانی چیست؟

اثرات بحران مالی جهانی ۲۰۰۷-۲۰۰۸ گسترده و طولانی مدت بود. برخی از مهمترین تأثیرات بحران مالی جهانی بر اقتصاد جهانی عبارتند از:

• رکود جهانی ناشی از بحران اقتصادی با کاهش شدید فعالیت اقتصادی، کاهش تولید و افزایش بیکاری تعریف شد.
• بحران بانکی منجر به شکست چندین مؤسسه مالی بزرگ شد و نیاز به مداخله دولت در قالب کمک‌های مالی و افزایش سرمایه داشت.
• کاهش قیمت مسکن: کاهش قیمت مسکن در ایالات متحده، ثروت خانوارها را کاهش داده است و موج گسترده سلب مالکیت، بحران را تسریع کرده است.
• افزایش بدهی عمومی: بدهی عمومی در نتیجه مداخلات متعدد دولت برای حفظ سیستم مالی و اقتصادی افزایش یافته است.
• تأثیر سیاسی: بحران منجر به کاهش اعتماد به دولت ها و موسسات مالی شده است و باعث ظهور دیدگاه های پوپولیستی و ضد جهانی شدن شده است.
• اصلاح بخش مالی: بحران مالی تغییرات عمده ای را در صنعت مالی ایجاد کرد، از جمله افزایش مقررات و نظارت با هدف کاهش احتمال وقوع بحران های مالی آینده.

آیا بیت کوین پاسخی به بحران مالی جهانی ۰۸-۲۰۰۷ بود؟

بیت کوین تا حدی به عنوان پاسخی به بحران مالی جهانی ۲۰۰۷-۲۰۰۸ ایجاد شد. بحران مالی نقاط ضعف سیستم مالی مستقر و خطرات وابستگی به موسسات مالی متمرکز را برجسته کرده است.

خالق بیت کوین (BTC) که با نام ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) شناخته می شود، یک ارز دیجیتال را با هدف ایجاد یک سیستم مالی امن تر و پایدارتر ایجاد کرد که در برابر خطرات مشابه سیستم مالی سنتی آسیب پذیر نباشد. . اختراع بیت کوین و متعاقب آن ظهور ارزهای دیجیتال و فناوری بلاک چین به عنوان رد سیستم مالی موجود و پاسخی مستقیم به اثرات منفی بحران مالی جهانی در سال ۲۰۰۸ تلقی می شود.

یک دفتر کل عمومی حاوی سوابق تمام تراکنش‌های شبکه بیت‌کوین، ردیابی و نظارت بر حرکت پول را آسان‌تر می‌کند. این به مهار فعالیت های تقلبی، از جمله تجارت داخلی، دستکاری بازار، و سایر رفتارهای غیراخلاقی کمک می کند.

نویسنده: Guneet Kaur