اخبار ارز دیجیتال

استرالیا طبقه بندی دارایی های رمزنگاری را معرفی می کند

تنظیم کننده ملی پیشنهاد می کند بین چهار نوع اصلی از محصولات مرتبط با صنعت کریپتو تمایز قائل شود.

پس از یک مسابقه نظارتی جهانی، استرالیا یک مشاوره عمومی در مورد طبقه بندی دارایی های رمزنگاری شده خود راه اندازی کرده است. تنظیم کننده ملی پیشنهاد می کند بین چهار نوع اصلی از محصولات مرتبط با صنعت کریپتو تمایز قائل شود.

در ۳ فوریه، وزارت خزانه داری استرالیا یک مقاله مشاوره در مورد “نقشه توکن” منتشر کرد که به عنوان گامی اساسی در دستور کار اصلاحات چند مرحله ای دولت برای تنظیم بازار اعلام شد. هدف آن اطلاع‌رسانی یک رویکرد مبتنی بر واقعیت، آگاه به مصرف‌کننده و نوآورانه برای سیاست‌گذاری است.

این مقاله بر اساس یک روش “عملکردی” و فناوری خنثی است و برخی از تعاریف اساسی از تمام رمزنگاری ها را ارائه می دهد.

سطح اول مفاهیم کلیدی “شبکه های رمزنگاری”، “توکن های رمزنگاری” و “قراردادهای هوشمند” را تشریح می کند. بر اساس چشم انداز وزارت خزانه داری، شبکه رمزنگاری یک سیستم کامپیوتری غیرمتمرکز است که می تواند توکن های رمزنگاری را میزبانی کند. وظیفه اصلی آن ذخیره اطلاعات و پردازش دستورالعمل های کاربر است. این مقاله بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) را به عنوان دو شبکه عمومی رمزنگاری محبوب فهرست می کند.

مربوط: استرالیا با طرح “چند مرحله ای” برای مبارزه با کلاهبرداری، سازمان دیده بان ارزهای دیجیتال را تقویت می کند

«توکن رمزنگاری» به عنوان واحدی از اطلاعات دیجیتال «به طور انحصاری استفاده یا کنترل شده» توسط شخصی تعریف می‌شود که سخت‌افزار میزبانی را که توکن روی آن ضبط شده کنترل نمی‌کند. بر اساس این مقاله، مفهوم “استفاده و کنترل انحصاری” یک عامل کلیدی است که توکن های رمزنگاری را از سایر رکوردهای دیجیتال متمایز می کند.

«قرارداد هوشمند» کد رایانه ای است که در پایگاه داده یک شبکه رمزنگاری منتشر می شود. این شامل واسطه‌ها یا عواملی است که بر اساس وعده‌ها یا ترتیبات دیگر وظایفی را انجام می‌دهند، یا وظایف، واسطه‌ها و عواملی که توسط شبکه‌های رمزنگاری در غیاب وعده انجام می‌شوند.

با شروع با این تعاریف ساده، یک مقاله یک طبقه بندی از چهار نوع محصول مرتبط با رمزنگاری را پیشنهاد می کند.

  1. خدمات دارایی های رمزنگاری شده از جمله وام و استقراض، افزایش روشن/خاموش ارزهای فیات، تجارت توکن رمزنگاری، مدیریت پول، استخراج/سهم گذاری به عنوان خدمات، قمار و نگهداری.
  2. دارایی‌های کریپتو واسطه‌ای که بیشتر با تعریف گسترده توکن‌ها مطابقت دارند: حقوق یا کوپن‌های مجوز مربوط به دسترسی یا اشتراک در رویدادها، مالکیت معنوی، برنامه‌های پاداش، کالاها و خدمات مصرفی، ارزهای فیات، دارایی‌های غیر مالی و اوراق قرضه دولتی. این کلاس شامل استیبل کوین ها می شود.
  3. توکن‌های شبکه – یک «نوع جدید ارز» که زیرساخت پرداخت همتا به همتا را تشکیل می‌دهد. بیت کوین اصلی را در نظر بگیرید.
  4. قراردادهای هوشمند از «میانجی» تا «منتشر شده» متغیر است. اولی زمانی استفاده می شود که واسطه ها خدمات ارائه می دهند. مورد دوم توسط طرفین برای رفع نیاز به واسطه استفاده می شود.

این مقاله پیشنهاد می‌کند که بحثی در مورد این طبقه‌بندی آغاز شود و هیچ ابتکار قانونی ارائه نمی‌کند، اما نویسندگان آن استدلال می‌کنند که قوانین موجود نسبتاً قابل تنظیم هستند. ما انتظار داریم که تنظیم آن آسان باشد. نرم افزار خدمات، و ممکن است نیاز به ایجاد یک چارچوب قانونی کاملا جدید داشته باشد.

وزارت خزانه داری تا ۳ مارس برای بازخورد منتظر خواهد ماند. گام مهم بعدی در بحث مقررات ملی، انتشار مقاله مشابه در اواسط سال ۲۰۲۳ در مورد چارچوب بالقوه مجوز و نگهداری برای ارزهای دیجیتال است.

در اول فوریه، وزارت خزانه داری بریتانیا نیز یک سند مشاوره در مورد مقررات مربوط به ارزهای دیجیتال منتشر کرد. در آن، مقامات مالی تاکید کردند که با توجه به ظرفیت خدمات مالی موجود و قوانین بازار برای پوشش دارایی های دیجیتال، نیازی به قانون جداگانه ای نیست.

نویسنده: David Attlee

به این مطلب چه امتیازی می‌دهید؟

میانگین امتیارها ۰ / ۵. مجموع آرا: ۰

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا